Digitaal tekenen gaat al net zo goed als op papier. Weer een pagina klaar voor het 'grote-afvalmonster-boek'. Het einde komt in zicht! Het afvalmonster besloot om verder de wereld rond te reizen.
Tijdens zijn tocht viel er steeds meer afval van zijn lijf, hij stopte het allemaal in een grote rugzak. Hij begon steeds meer op een gewoon monster te lijken. Op de Noordpool sprak hij met een grote ijsbeer. Die vertelde hem dat de aarde steeds een heel klein beetje warmer wordt en dat het ijs te snel smelt. De beer wist niet zeker of dat de schuld van de mensen was, maar hij dacht dat die er toch wel iets mee te maken hadden. De kinderen maken een kop van een ijsbeer van karton, papierstroken en lijm. Heeft dit iets met het afvalmonster te maken? Jazeker! Maar dat lees je later in het boek...
Het afvalmonster was zo blij dat hij vrij was, hij bleef rennen, helemaal tot aan de zee! Daar dook hij het water in, want hij kon heel goed zwemmen. Onder water zag hij de mooiste vissen en planten. Maar toen hij goedemorgen zei tegen een kleurrijk visje zag hij dat het helemaal geen visje was... het was een oude sok!! Alle vissen, kwallen en octopussen waren gemaakt van afval! Overal afval! Door ijverig experimenteren werd op woensdag een kleur ontdekt die volgens ons nog geen naam had. Niet bruin, niet geel, niet groen, ... maar ...
RAKAKAKIKOE Ontdekkers van de kleur en bedenkers van de naam zijn Julie, Thorbe en Hazel van Atelier 13. De vrienden hadden al snel een oplossing gevonden.
Boerin Julia reed met haar tractor naar het bos. Met behulp van een heel dik touw, trok ze het afvalmonster uit de grot. Iedereen juichte en danste. En het afvalmonster? Hij schudde wat afval van zijn lijf, mompelde 'dankjewel' en rende het bos in. Eind goed al goed denken jullie misschien, maar dat was te vroeg gejuicht .. De kinderen hebben goed nagedacht tijdens de vakantie.
'Een tractor hebben we nodig!', zeiden ze. Dus knutselden wij een tractor. |
Archieven
February 2020
|